ถ้าหากความรัก เป็นเรื่องของคนสองคน
เวลาที่เราอยู่กับใครก็รู้สึกดีนะ
ดีที่เค้าเห็นเราเป็นที่รับฟังเรื่องราวเค้าได้
แต่เมื่อพบว่า
ความสัมพันธ์เป็นเพียงแค่คนแปลกหน้า
Hello Stranger
ที่รู้สึกดีๆต่อกัน
ยังไงหน่ะเหรอ
ก็
ถ้าเราอยู่คนเดียว
เราก็เข้าใจที่มาที่ไปของตัวเอง ว่าเราคิดแบบไหน
เราเข้าใจว่าตัวเองคิดอะไร
เราเหนื่อย เราท้อ เราล้า
เราจะจัดสรรชีวิตตัวเองให้
ออกไปเที่ยวเมื่อไหร่ยังไงก็ได้
แต่เมื่ออยู่กับอีกคน
แม้เขาจะพยายามทำตัวเป็นคนที่มาดูแลเอาใจใส่ แต่..
เรารุ้สึกว่า.... อีดอัด
เราเหมือนคนแปลกหน้าสำหรับเขา
เพราะเขามองเราในแบบที่เขาคิดๆเอาเอง
ว่าเราต้องได้รับสิ่งดีๆแบบนี้
แต่เขาไม่รับฟังเรา ร้อยละ 90 ของการ สนทนา
เป็นชีวิตของเขา
หาคนรักมันไม่ง่าย.......
แต่ถ้าอยู่คนเดียวแล้วม้นเข้าใจตัวเองมากกว่า
รอให้อีกฝ่ายมาเข้าใจล่ะ
คนที่ไม่แม้แต่จะรับฟังเราเลย
เราจะอยู่กับเขาไปตลอดชีวิตได้อย่างไร
เก็บกดมั้ย
ก็เก็บกดนะ
แต่ว่าถ้าเราเข้าใจเขา
มากกว่าที่เขาเข้าใจเราเอง
ก็คงอารมณ์เหมือนกับ
ผู้ชายที่อยู่ดาวอังคาร
ตะโกนคุยกับสาวดาวเสาร์
มันก็คงจะคุยกันไม่รุ้เรื่อง
เพราะไม่ได้อยู่บนโลกใบเดียวกัน
ดังนั้น
จึงอินกับเพลงนี้ช่วงนี้
เออ คิดถึงใครก็ไม่รู้ สินะ
ได้แต่ฮัมเพลงไป
"ยังคิดถึงเธอ อยู่ทุกทุกวัน โดยที่ยังไม่รู้ว่าเธอ เป็นใคร"
ก็ถ้าโชคดี
ก็ขอให้มีเจ้าชายดาวเสาร์
แวะเวียนมาหาสาวดาวเสาร์อย่างเราบ้างแล้วกัลล์
:)
เนื้อเพลง
ทำไมบนฟ้ามีดาวเป็นร้อยพัน
แต่กลับมีเพียงดวงจันทร์ที่เห็นชัดเจนลำพัง
ทำไมคืนนี้มีเพลงเปิดเสียงดัง
แต่กลับยิ่งตั้งใจฟังยิ่งดูเงียบงันขนาดนี้
ได้ยินไหมใครคนนั้น
ว่าตัวฉันเหงา
ยังคิดถึงเธออยู่ทุกทุกวัน
โดยที่ยังไม่รู้ว่าเธอ
เป็นใคร
ไม่รู้ใช้เวลานานเท่าไหร่จะได้เจอ
ยังคิดถึงเธอ
คนที่แสนไกล
สักวันเราคงได้พบ
ได้เคียงข้างกันใช่ไหม
เริ่มเหงาในใจ
เพราะคิดถึงใครไม่รู้
และคนคนนั้น
หน้าตาเป็นเช่นไร
อยากรู้เกี่ยวกับนิสัยจะเข้ากันดีรึเปล่า
คนที่อยากพบพูดคุยทุกเรื่องราว
ได้มองตาเธอจนเช้าก็คงไม่เหงาอย่างวันนี้
ได้ยินไหมใครคนนั้น
ว่าตัวฉันเหงา
ยังคิดถึงเธอ
ยังคิดถึงเธอ ยังคิดถึงเธอ ยังคิดถึงเธอ
ยังคิดถึงเธออยู่ทุกๆ
วัน
มีใครบ้างไหม
ที่คิดถึงใคร อีกคน :)
พร่ำพรรณาบางเพลา โดยดอกหญ้าในป่าหนาว