การถ่ายรูป vs การปฏิบัติธรรม

  ด้วยความที่ชอบถ่ายรูปเลยเขียน

ลองบทความเกี่ยวกับการปฏิบัติธรรมดู

หลังๆ หันมาติดใจกล้องฟิล์ม เจ้า DIANA MINI จิ๋วแต่แจ๋ว

ยิ่งถ่ายรูปอุปกรณ์ยิ่งถอยหลังลงไปอีกนะเนี่ย  ^ ^

แต่เจ้ากล้องฟิล์มก็มีเสน่ห์จริงๆนะ

เมื่อหัดถ่ายรูปใหม่ๆ.
พอเจอวิวที่ต้องการ ก็กดชัตเตอร์ระรัว
จำได้ว่าออกทริปแรก
มีรูปเกินหนึ่งพัน. มุมเดิมๆ วิวเดิมๆ
กดระรัว ซ้ำๆ

หลายปีผ่านไป.
การถ่ายรูปกลายเป็น การรอคอยโมเม้นใด
โมเม้นหนึ่ง ที่สวยงาม หาได้ยาก.
เป็นคุณค่าทางจิตใจเมื่อนึกถึง
 
บางครั้งเมื่อสูดอากาศและบรรยากาศที่สดชื่น ก็ต้องลดกล้องลง
เพื่อดื่มด่ำกับช่วงเวลานั้น. และเลือกที่จะไม่ถ่าย
และเก็บความสวยงามไว้ในความทรงจำ

คนที่เดินทางไปด้วย 
คงเป็นคนที่มองหาอะไรเหมือนๆกัน 
เข้าใจอุปนิสัยใจคอกันดี 
แม้กระทั่งเมื่อเห็นเราหยุดชะงักการถ่ายรูปไป
ก็จะรอและดึ่มด่ำกับธรรมชาติไประหว่างนั้น เช่นกัน
ดุจคนที่มีใจดวงเดียวกัน มองเห็นจุดหมายปลายทางเดียวกัน


เมื่อปฏิบัติธรรมใหม่ๆก็เช่นกัน
แรกๆก็ลองมันไปซะหมดด้วยลูกมั่ว(ส่วนตัว)
เมื่อมั่วแล้ว ก็ยังจะมั่วได้อีก.

แต่เมื่อถึงเวลาหนึ่งหลังจากที่ได้ทำบ่อยๆ
เราก็เข้าใจได้ว่า การเดินทาง
ของจิตใจอันยาวนาน

เมื่อรู้ซึ่งธรรมชาติความเป็นจริง ของจิต
เป็นแค่ขณะเดียว แต่ก็เป็นโมเม้น ที่สดชื่น สวยงาม
เป็นโมเม้นที่มีความร่มรื่น ฉ่ำเย็นในกายใจ

นั่นคือสิ่งที่เรียกว่า "สติ"
สถาวะการเกิดของสติ ความฟุ้งซ่านดับลง
ความอยากได้ของดีๆ ดับลง
ความอยากเรียกร้องเอาจากคนรัก ดับลง
ความคิดกระวนกระวาย ดับลง

เหลือใจดวงเดียว ที่กอปรด้วยสติ
สว่างไสว สวยงาม ไม่มีมลทิน
ดุจน้ำที่ไม่มีระลอกคลื่นมาบดบัง
ให้กระเพื่อม มองเห็นความสวยงาม
ของธรรมชาติน้ำได้อย่างสงบ นิ่ง และสุขเย็น
เป็นความเย็นของจิตใจ เหมิอนโอเอซิสล้ำค่า

เหมือนแม่น้ำใหญ่ที่ให้ความร่มรื่นกับผู้ที่สัญจรไปมา

ท่ามกลางโลกที่ร้อนระอุ ผู้คนที่วุ่นวาย
จ้องคอยจะเอาเปรียบ ทิ่มแทงกัน
คนข้างๆเราจะยิ่งสำคัญ.
นอกจากต้องเข้าใจความเหนื่อย ท้อและทุกข์ของ
นักปฏิบัติแล้ว ยังต้องคอยประคับประคองให้ธรรมะ
ประดุจแสงเทียนเล็กๆส่องสว่าง ให้แก่กันและกัน. ในความมืด

และนี่ก็เป็นโมเม้นความสุข รื่มรื่น เรียบง่าย
สุขใจเมื่อได้เดินจงกรมกลับไปกลับมาหรือนั่งลงทำสมาธิ
และโมเม้นนี้สวยงามยิ่งกว่าโมเม้นไหนๆ
คงไม่มีวันได้พบเจอ หากไม่เจอธรรมะ

เมื่อจิตเราละเอียดขึ้นเราจะละทิ้งสิ่งที่ไม่จำเป็น
ออกจากชีวิต ออกจากจิตใจ การได้ทุกอย่าง
ได้ภาพสวยๆ ไม่ใช่คำตอบของชีวิต
แต่การได้ภาพละเอียด ละมุน ร่มรื่น สวยงาม
มีค่าทางจิตใจ แม้มีเพียงน้อยนิด
นั่นคือ คุณค่า จากการสละสิ่งที่ไม่จำเป็นออกจากเฟรม
ออกจากใจของเราที่มัวแต่ว้าวุ่นด้วยเช่นกัน

  บทความโดย ดอกหญ้าในป่าหนาว

บทความอื่นๆ

ดูอย่างไรว่านี้คู่แท้ไม่ใช่คู่เวร

เค้าคือคนที่ใช่ เค้าใจดี มีเสนห์ profieดี ชวนพาฝันนั่นคือสัญญาณของกับดัก

เอาเวลารักษาแผลใจไม่เร็วเท่าเอาสติรักษา

เรดาห์ของคนรักเดียวใจเดียว

เรามีเวรกรรมหรือไม่คะ คบคนใหม่ต้องมาเสียใจซ้ำๆซากๆ

แน่ใจหรือว่าเราเป็นคนจริงใจ มีใจจริงให้ใครต่อใคร 

อ่านบทความทั้งหมดได้ที่นี่   <<Click >> 
 blog ดอกหญ้าในป่าหนาว แก้ปัญหาชีวิต ความรัก ด้วยธรรมะ :D


กิ๊ก ชู้ ศีลข้อ3 ผิดศีล เจ้าชู้  หล่อ ดูดี รักจริง จริงใจ  อกหัก ทำยังไงดี นอกใจ
แฟนนอกใจ สามีนอกใจ  แค้น panti


กิ๊ก ชู้ ศีลข้อ3 ผิดศีล เจ้าชู้  หล่อ ดูดี รักจริง จริงใจ  อกหัก ทำยังไงดี อยากหาย อยากดีขึ้นอยากเลิกคิดถึง  ตัดใจ หยุดคิดถึง คิดถึง นอกใจ แฟนนอกใจ สามีนอกใจ  แค้น  รักแท้  จริงใจ คู่บูญ คู่เวร คู่กรรม คู่ทรมาณ  คนรัก เวรกรรม กรรมสนอง pantip  ดอกหญ้าในป่าหนาว     เกลียดพ่อ เกลียดแม่ พ่อแม่รังแกฉัน toxic parent ปรับตัว   http://dokyaincoolwood.blogspot.com/


p  ดอกหญ้าในป่าหนาว     http://dokyaincoolwood.blogspot.com/