วันพุธที่ 8 กรกฎาคม พ.ศ. 2558

ค่ำคืนที ฉันเจอผีอำ



วันนี้ขอแบ่งปันชีวิตหญ้าที่ไม่ค่อยราบรื่น
ต้องเจอผีอำมาโดยตลอดตั้งแต่เด็กดันโต กระซิกๆ
หญ้าสงสัยคนในครอบครัวค่ะว่า
ท่านใดมอบความสามารถ
ขีดจำกัดทางสายเลือด อันนี้ให้กับหญ้า

ตอนเด็กๆหญ้าเป็นเด็กขี้กลัวค่ะ
บ้านที่อยู่ก็จะเป็นบ้านไม้
เวลาหัวค่ำฟ้ามืดแล้วขึ้นชั้นสองของบ้าน
มันก็จะมืดมาก  กว่าจะหาสวิตซ์เปิดไฟเจอ
ก็จะผวาแล้วผวาอีก กลัวกดสวิตซ์เปิดไฟ
แล้วเจอ ผีหลอกวิญญาณหลอน

 หญ้านอนกับคุณพ่อและคุณแม่ตั้งแต่เด็ก
อยู่มาวันนึงประมาณ ปอหก 
คุณพ่อก็ทาสีห้องนอนเล็ก เป็นสีชมพูหวานแหววมาก
กลื่นทาสี ทินเนอร์คละคลุ้ง
ผ่านไปหนึ่งสัปดาห์ ห้องเล็กก็ถูกยกกรรมสิทธิ์ให้หญ้า
ไว้ใช้พักผ่อน

โดยมากหญ้าก็จะนอนกับพ่อและแม่
ตลอดแต่ก็จะมีบางคืนที่หญ้าแยกมานอนคนเดียว
ซึ่งหญ้าไม่กล้าปิดไฟนอนค่ะ

ปิดไฟนอนทีไร หญ้าจะมีความรู้สึกว่า
ตัวชาๆ ไม่สามารถขยับได้
เป็นแบบนี้ทุกคืน ประมาณ 2-3 นาที
พอฝืนขยับตัวแรงๆหน่อย ฝืนลืมตาหน่อย
ก็จะขยับได้ แล้วก็หัวใจจะเต้นแรงมาก
ด้วยความกลัว ทำให้กลายเป็นเด็กที่นอนดึกค่ะ
เพราะกลัวอาการแบบนี้  นั่นเอง

หญ้าไม่เคยถามใครว่าอะไรยังไง 

จนกระทั่งวันนึง หญ้าเห็นกระทงใบตาล
มีขนมอยู่ในนั้น ด้วยความสงสัยว่า จัดขนม
ไทยเยอะแยะให้ใครกัน  ก้เลยถามไป
แม่ก็ตอบว่า ให้ผีบ้านผีเรือนไงจ๊ะลูก

หญ้าก็คิดไปเองแบบเด็กๆว่า 

น่าจะเป็น ผีบ้านผีเรือนมาทักทาย
เพราะว่ามาแปบๆแล้วก้จากไป

เวลานอนคนเดียวก็กลัวนะคะ

เปิดโคมไฟเป็นเพื่อนทุกคืน
กลัวเขาจะมาหา ไอ้เราก็ปิดตาอย่างเดียว
ไม่อยากรับรู้อะไร
แต่เขาก็มาแทบทุกคืนที่หญ้านอนในห้องเล็ก
วันไหนไม่มานี่โครตจะดีใจเลย

ดีใจแปบๆได้ไม่นาน เขาก็มาหาอีกแล้ว
กลัวก็กลัวแต่ก็ไม่รู้จะทำยังไง

จนกระทั่งตอนมอสาม
มีลูกเพื่อนคุณพ่อ  ชื่อพี่แอน 
กับเพื่อนพี่แอนอีกสี่คน
มาสอบเอนทรานซ์ที่ต่างจังหวัด
ซึ่งสมัยก่อนการสอบโควต้า เอนทรานซ์เข้ามหาลัย
เขาก็จะมีจุดสอบ แต่ละที่ ไม่เหมือนกัน

ตอนนั้นเพื่อนคุณแม่ เขาซื้อที่ใหม่
สร้างบ้านหลังเล็กๆไว้หนึ่งหลัง
สร้างเสร็จได้ 1 เดือนยังไม่มีใครอยู่
เกิดใจดี ให้พี่แอนกับเพื่อนๆ  
มานอนค้าง ได้ 2-3 วัน  หญ้าก็เลยต้อง
ทำหน้าที่รับแขก คือไปนอนเป็นเพื่อน

ในความคิดหญ้า ทุกคนคงเครียดมาก

อ่านหนังสือในคืนสุดท้ายก่อนสอบเต็มที่
ผลก็คือ พี่เขาอ่านเต็มที่กันจริง
เขาอ่าน หนังสือนิยายผีสยองขวัญ กันจ้า
ไม่มีใครเครียดเลย ลัลล้ากันมั่กๆ - -''

หญ้าเองก็ไม่รู้ว่าบ้านนี้มีอะไรหรือเปล่า

แต่หญ้าชอบมองศาลพระภูมิที่บ้านใหม่นี้
แล้วหญ้ารู้สึกโหวงเหวง 
ไม่รู้สึกเหมือนบ้านไม้ของตัวเองเลย
ที่อยู่ที่ไหนก็รู้สึกว่าปลอดภัย 
เหมือนมีคนคอยดูแลเราอยู่ตลอด

เพือนคุณแม่ น้าพิณ แวะมาหาตอนค่ำๆ

แวะเอาอะไรมาให้ เด็กๆหม่ำกัน
หญ้าเลยถามเรื่องศาลพระภูมิ
น้าพิณ ตอบสั้นๆ ได้ใจความ อ้อ ยังไม่ได้เชิญ
เจ้าที่มาเลย บ้านเพิ่งเสร็จเอง


พอตกดึก  พี่ๆทั้งหลาย รวมถึงหญ้าที่ตัวเล็กสุด
ก็มาสุมหัวกันที่เตียง
ด้วยความที่หญ้าเด็กสุด พี่ๆเลยให้นอน
ตรงกลางเตียง ขนาบด้วยพี่ อีกคน ข้างซ้าย
และขนาบด้วยพี่อีกคน ข้างขวา
ที่เหลือ นั่งเล่นกันที่พื้น

ราวๆ3 ทุ่ม ก้มีพี่เปิด หนังสือผี  
เปิดไม่พอ พี่เริ่มเล่าด้วย  เป็นเรื่องราวอะไรก็ไม่รู้
แต่่ว่า เล่าไปก็ขนลุกกันไป  มีกรี๊ดกร้าดกันเป็นระยะ
หญ้าเพิ่งรู้ว่าหนังสือมันน่ากลัวมากกก.....
โหย  น่ากลัวสุดๆ ก็เลยหลับตาปี๋

ระหว่างที่หลับตาอยู่ปั๊บ ไม่ทันมีสัญญาณอะไรเลย
หญ้านอนหงาย ตัวชา ขยับไม่ได้
จะขยับปาก ขยับไม่ได้ จะขยับตัวขยับไม่ได้
ตอนนั้นตกใจมาก แต่ร่างกายหนักอึ้งไปหมด
เหมือนไม่ใช่ตัวของตัวเอง กลัวมากจนน้ำตาปริ่มขอบตา
ส่งเสียงพูดได้แต่ในใจ ว่าช่วยด้วย ช่วยด้วย
เสียงของหญ้าไปไม่ถึงทุกคน ไม่มีใครได้ยินเลย

พี่อีกคนก็เล่าเรื่องผีต่อไป
พีที่อยู่ข้างซ้ายก็ ร้องน่ากลัวๆ
ข้างขวาก็ ส่งเสียงกรี๊ดกร้าด
โดนอำอยู่คนเดียวแน่แล้ว โว้ย!!

หญ้าพยายามขยับปาก กรอกตา
ส่งเสียงเรียกเป็นพันครั้ง
ไม่มีใครได้ยิน
หญ้านึกอะไรแทบไม่ออก
แต่นึกถึงสวดมนต์ได้ ก็สวดในใจ
 กล้าบอกได้เลยว่า 
สวดผิดถูกๆ ตะกุกตะกัก สวดไม่จบ

นึกโกรธตัวเองที่เวลาคุณครู
พาท่องหน้าเสาธงแล้วก็
ท่องไปอย่างงั้นๆ แต่ไม่จำ!!
แถมยังพาลเบื่อคุณครูด้วย


สุดท้ายก็ไม่รู้ว่าสวดมนต์ให้ถูกนั้น สวดยังไง
รู้แค่ กลัวมากที่สุด ในชีวิตตั้งแต่เกิดมาแล้ว
ไม่เคยเจออะไรแบบมาก่อนนี้เลย

อันนี้คือมาแบบน่ากลัวมากค่ะ
คนละเรื่องกับที่เคยเจออำที่บ้าน

สุดท้ายพอสวดมนต์ไป
แรงกดที่หนักขึ้นเหมือนจะเบาลง
แต่แล้วก็ขยับไม่ได้ เหมือนเดิม
เวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ไม่รู้
แต่นานมากสำหรับหญ้า

เหมือนเวลาผ่านไปเป็นปีๆ เลย
หญ้าหลุด ขยับตัวได้
พอขยับได้ ตัวก็สั่นไม่หยุด
ร้องไห้โฮ จนพี่ๆตกใจ

ถามกันไปมา ไม่มีใครได้ยินอะไร
ไม่มีใครรู้ว่าหญ้าโดนอำ นึกว่าหลับไปเฉยๆ
คืนนั้นการเล่าเรืองผี เลยยุติแค่นั้น
ท่ามกลางขนหัวลุกของพี่แอนและเพื่อน
แต่หญ้าหน๊ะ
ขนหัวลุกก่อนใครเพื่อนเลยนะ เพราะโดนอำเต็มๆ

หญ้าเลยพอจำได้ว่าความรู้สึกโหวงเหวง
ที่ผ่านมาในบรรยากาศนั้นคืออะไร
ตอนที่หญ้ามองศาลพระภูมิที่ว่างเปล่านั้น 


เมื่อหญ้าออกมาเรียนที่มหาลัย
เช่าบ้าน 5 ชั้น  บนเขาติดผืนที่เขาเขียว
อยู่กันกับเพื่อน 11 คน  (ในบ้านมีหลายห้องมากๆ)
เวลากลับบ้านมืดๆ เช่นออกไปหาข้าวกิน
ข้างนอก ที่ อ่าวอุดม แล้วกลับมา

หรือไปทำกิจกรรมซ้อมเชียร์ เฟรชชี่ที่มหาลัย
แล้วกลับมามืดๆ เวลาขึ้นบันไดบ้านก็จะรู้สึกโหวงๆ
เหมือนบรรยากาศตรงนั้นมันเย็นๆผิดปกติ

ก็จะรู้สึกอยากจะผ่านบันไดด้วยความเร็วแสง
แล้วขึ้นไปบนบ้านอย่างรวดเร็ว
ตอนนั้นก็ไม่รู้เหตุผลหรอก เป็นแบบนี้หลายครั้งมาก

แต่ว่า วันนึง เพื่อนเอ้ มันเกิดเมา 

ประมาณ เที่ยงคืนกว่าๆ แล้วมันก็
บอกว่า มันเจอของ เข้าให้
ทุกคนสงสัยว่าคืออะไร เพื่อนเอ้ 
ไม่ยอมเล่า นางนอนซุกอยู่ในที่นอน
แล้วจับไข้ ไปวันนึงเต็มๆ


แล้วนางก็ยอมบอก่วานางเจอผู้หญิง
ใส่เสื้อขาว เหมือนควัณ  ทะลุผ่านร่างนางไป
นางก็ช็อคแทบจะสร่างเมาในทันทีเลย

หญ้าก็เลยถามว่า 
เพื่อนเอ้เจอผี ตรงบันไดใช่มั้ย
นางทำหน้างง เล็กน้อยแล้ว 
บอกว่า หญ้ารู้ได้ยังไงหน๊ะ
หญ้าเลยเล่าให้ฟังว่า
บ้านหลังนี้ทั้งบ้านหญ้ารู้สึกแค่บันไดอย่างเดียว
ว่าบ้านนี้บันไดแปลกๆ ไปที่ไหนก็ไม่รู้สึกแบบนี้ 
ก็เลยลองถามดู เผื่อจะใช่
หลังจากนั้นที่บ้านก็ไม่มีใครพูดถึง
อีกเลย กลัวจัด อีกหนึ่งเดือน พวกเราย้ายไป
บ้าน 6 ชั้น ถัดจากบ้านเดิมไป ห้าหลัง
ที่นี่ยังไม่เจออะไรแปลกกันอีกเลย

ส่วนหญ้าเองก็เริ่มรู้สึกว่าตัวเองสัมผัสกับมิติพิศวงได้
ก็เลยเริ่มเข้าข้างคิดว่าตัวเองว่ามี สัมผัสที่หกค่ะ


ไว้มาต่อตอนที่2 ค่ะ เรื่องผีอำ นี่เจอมาโขกโชนมาก
แล้วสุดท้ายหญ้าจะเฉลยว่าหญ้ามีวิธีรับมือกับผีอำยังไงคะ 

          บทความโดยดอกหญ้าในป่าหนาว
อ่านบทความทั้งหมด CLICK สารบัญดอกหญ้าในป่าหนาว:D
อ่านบทความอื่นๆ ./Channel on fb :DokyaInCoolWood  การเดินทางมาเจอกัน หรือจากไป ล้วนไม่ใช่เรื่องบังเอิญ
การพูดคุยกัน คือกระดูกสันหลังของรักแท้
ทำบุญอย่างไรถึงจะได้เจอคนจริงใจ
หลักการง่ายๆที่จะชี้ว่าคุณหลงรักหรือว่ารักจริง
ถ้าพร้อมจะเจ็บ แปลว่าคุณพร้อมจะมีความรักครั้งใหม่ที่ถูกทางแล้ว
ความรู้สึกดีแรกพบ แปลว่าเขาคือคนที่ใช่?
ดูอย่างไร ว่านี่ คู่แท้ ไม่ใช่คู่เวร
  ผิดศีลข้อ3 กิ๊ก ชู้ เจ้าชู้  หล่อ ดูดี รักจริง จริงใจ  อกหัก ทำยังไงดี อยากหาย อยากดีขึ้นอยากเลิกคิดถึง  ตัดใจ หยุดคิดถึง คิดถึง นอกใจ แฟนนอกใจ สามีนอกใจ  แค้น  รักแท้  จริงใจ คู่บูญ คู่เวร คู่กรรม คู่ทรมาณ  คนรัก เวร กรรม กรรมสนอง pantip  ดอกหญ้าในป่าหนาว     เกลียดพ่อ เกลียดแม่ พ่อแม่รังแกฉัน toxic parent ปรับตัว   http://dokyaincoolwood.blogspot.com/

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น